Shatavari (Szparag groniasty) to źródło kobiecej młodości. To jedno z najpotężniejszych ziół o właściwościach odmładzających w medycynie ajurwedyjskiej.
Ajurweda uważana jest za „matkę wszelkiej medycyny”. Leczy osobę, a nie chorobę, poszukuje harmonii, uznaje, że zdrowie wynika z osiągnięcia równowagi między trzema energiami, znanymi jako wata, pitta i kapha. Ajurweda spogląda wszechstronnie na anatomię kobiecego ciała oraz jej naturę.
Shatavari (łacińska nazwa Asparagus racemosus) to roślina, która swoje szczególne właściwości magazynuje w korzeniach. W dosłownym tłumaczeniu z sanskrytu Shatavari oznacza „Ta która ma tysiąc mężów”. W Indiach znana jest z pozytywnego wpływu na żeński układ rozrodczy: reguluje cykl miesiączkowy, równoważy hormony, przyczynia się do znoszenia objawów związanych z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Shatavari stymuluje aktywność seksualną obniżoną na skutek stresu, zmęczenia fizycznego i spadku odporności, a także działa jako afrodyzjak. Unikalny skład chemiczny bogaty w saponiny steroidowe zwane shatavarinami odpowiada za działanie stymulujące wzrost gruczołów piersiowych i laktację. Shatavari uznawany jest za najskuteczniejszy ekstrakt roślinny harmonizujący kobiecy układ hormonalny. Ciała czynne wykazują też działanie antyoksydacyjne, obniżające ciśnienie krwi, poprawiające pamięć i pracę mięśnia sercowego.
Shatavari może być również skuteczną alternatywą dla hormonalnej terapii zastępczej stosowanej w okresie menopauzalnym. Za większość dolegliwości typowych dla klimakterium odpowiada spadek naturalnej produkcji hormonów, zwłaszcza estrogenu. Roślina obfituje w naturalne fitoestrogeny, które imitują działanie endogennych hormonów. Mimo, iż nie zwiększają ich poziomu w organizmie, to łącząc się z receptorami estrogenowymi pobudzają działanie estrogenne. Tym samym przyczyniają się do znoszenia takich objawów jak wahania nastroju, uderzenia gorąca, drażliwość i bezsenność. Ponadto zmniejszają suchość pochwy i ograniczają atrofię szyjki macicy.
Siłę działania rośliny zwanej „królową ziół” potwierdzono badaniami klinicznymi i wpisano do Farmakopei Brytyjskiej. „